Po płaszczu, uszycie tej sukienki to była lekka i przyjemna odmiana. Za to zrobienie jej zdjęć to już zupełnie inna bajka. Oficjalnie zdejmuję blokadę z maszyny do szycia i odpalam kolejny projekt.

Jestem dobra w postanowienia, nawet te noworoczne, więc ukręciłam sama na siebie bat. Postanowiłam, że dopóki nie zaprezentuję światu wszystkich rzeczy, które uszyłam (całych dwóch), to nie usiądę do maszyny. Zadziałało!

To już drugie uszyte przeze mnie jeansy. Zastanawiacie się pewnie po jakiego grzyba tak się męczę, skoro to się kompletnie nie opłaca. Materiał ciężko znaleźć, o wykroju można zapomnieć, maszynę można zepsuć, a i finansowo nie ma to kompletnie sensu, bo dobrą parę, która posłuży przez lata można znaleźć za naprawdę przystępną cenę, na pewno mniejszą niż dobrej jakości materiał. Efekt końcowy w najlepszym wypadku taki sam, a często gorszy bo w domu zwykle nie mamy specjalistycznych maszyn. Ale czy na pewno gorszy? Zobaczcie sami.